Tanımlaması zor kavramlardır mutluluk, sevgi, huzur, vs.. Herkes için genel geçer bir tanım yapmak imkansız belki de bu kavramlar için. Öyle ağzı laf yapan insanlardan da değilim maalesef, olmak isterdim ama böyle yaratılmışım. Kendin hakkında 2 dk konuş deseler; çok uzun gelir konuşacak bir şeyim yoktur. Ama tanımını yapamasam da huzuru anlarda hissediyorum...
Sevdiğin insan yanında başını yastığa koymak huzur demek mesela benim için.. Ya da ocakta pişen bir yemek.. Ocakta pişen yemeğin bana huzur verdiğini bugün keşfettim ve garip geldi. Hatırladığım kadarıyla bu hayatımda, şeker düşmesine bağlı küçük krizlerimi saymazsak, aç kalacağıma dair bir endişem olmadı (çok şükür). Ama belli ki bilincimin bir yerlerinde, ki büyük ihtimalle bilinçaltımda buna dair bir endişe var. Ne de olsa Maslow'un ihtiyaçlar üçgeninde yeme, içme, barınma en temel basamağı oluşturuyor. Demek ki somut olarak bu konuda endişe duymamızı gerektirecek bir şey olmasa da o endişe bizimle birlikte yaşıyor. Farketmek güzel şey:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder